Voorjaarsschoonmaak
Schijndel - Het is alweer maart! Bijna kunnen we de ellendige eenzame winter achter ons laten en ons verheugen op een lente vol mooie dagen waarop we buiten weer wat vrienden kunnen ontmoeten. Misschien zelfs wel op een terras van recalcitrante horecaondernemers. Ik kijk daar ontzettend naar uit alhoewel ik wel hoop dat het snel ‘legaal’ kan. Toen de zon afgelopen week naar binnen scheen merkte ik op dat het hoog tijd was om de ramen weer eens te soppen. Ramen lappen hoort niet bij mijn wekelijkse schoonmaakroutine maar is een van die klussen die een aparte kalender hebben en meestal gepaard gaan met het enthousiast en spontaan overhoophalen van kleding- en keukenkasten. Als ik eenmaal aan grote schoonmaakklussen begin kan zelfs de auto rekenen op een ritje naar de wasstraat. Ik merkte dan ook snel op dat de gordijnen vol spinnenraggen en bruine vlekjes bleken te zitten. Noem me gerust vies maar die gordijnen zijn sinds de aanschaf 3 jaar geleden nog nooit gewassen. Ik heb dit proberen goed te maken door de wasmachine dan maar op 90 graden te zetten. Lekker schoon, dat was het doel. Na een paar uurtjes haalde ik wat over was gebleven van mijn gordijnen uit de machine. Het moet vanaf de straat in ieder geval een heel gek gezicht zijn; gordijnen die slechts twee derde van het raam bedekken.
Net als de ramen in de woonkamer bleek ook kleine Kleun ontzettend gegroeid en kon er flink wat kleding weg uit zijn kast. Kleine Kleun heeft een broertje dood aan kleding uitzoeken en passen, dus ik denk dat ik nog heel even wacht met bestellen tot hij echt niks meer heeft om te dragen en de noodzaak van passen inziet. Teun en ikzelf lijken ons met hetzelfde pokonrijke voedsel te voeden als kleine Kleun, al groeien wij in de breedte. Ik geloof niet dat ik ‘te heet wassen’ als oorzaak kan noemen voor het niet meer passen van mijn kleding.
Nu wil ik de eigenaren van kledingzaken niet in de weg gaan zitten maar menigeen heeft het financieel zwaarder door de coronacrisis. Niet iedereen heeft de middelen om zich van nieuwe outfits te voorzien. Naast alle keitoffe facebookpagina’s met coronahulp en verjaardagservices die we rijker zijn sinds de pandemie, is een facebookpagina voor het ruilen van complete gaderobes misschien een idee? Dan zoek ik bij deze iemand die altijd maatje 42 heeft gehad en nu zo’n 9 coronakilo’s extra heeft. Dan kan ik misschien een voormalig maatje 40 blij maken met mijn garderobe? Of zouden we misschien toch nog heel even kunnen wachten tot de sportscholen weer open mogen? Want als we straks op terrassen weer borreltjes en hapjes aan het wegtikken zijn, is die sportschool nog harder nodig!
Voor nu negeer ik het wasetiket van mijn gordijnen net zo hard als de gegevens op mijn weegschaal. Ik troost me met het idee dat iedereen thuis zit, niemand naar de sportschool kan, iedereen zich soms eenzaam voelt en we allemaal wat dikker zijn geworden. In dit ‘nieuwe normaal’ zou ik dan ook graag een nieuwe BMI-formule willen zien.
 |
