Missen
Schijndel - Teun moppert nu al een week dat de weegschaal niet meer goed werkt. Volgens Teun zit de weegschaal er gewoon een paar kilo naast. Ik denk dat Teun gewoon een beetje ontdaan is van het feit dat zijn lievelingsbroek niet meer past en de knopen van zijn overhemd striemen achterlaten als ze over zijn iets gegroeide buik schuren. Toen Teun op een avond voor de zoveelste keer grommend uit de badkamer kwam omdat hij weer even de weegschaal had getest besloot ik dat het geen kwaad zou kunnen als we een paar kilootjes zouden missen, ook ik ben niet helemaal tevreden over wat de weegschaal aangeeft. En dan zullen we toch echt wat aan onze voedselinname moeten doen want we bewegen genoeg. De volgende ochtend heb ik meteen de roomboter verstopt en in plaats daarvan een boterham gesmeerd met een dun laagje vetvrije halvarine. Ik dacht dit stiekem te kunnen doen maar Teun had al snel door dat zijn ontbijt anders, en dus niet goed, was. De rest van de dag heb ik hem voorzichtig geplaagd met gezondere variaties van de producten die hij normaal gesproken nuttigt. Natuurlijk had hij ‘zero’ al bij de eerste slok cola door en proefde hij ook echt wel dat zijn vlees in olijfolie was gebakken. ’s Avonds bij de koffie kreeg hij van mij geen koekje maar een appel, en ik deed natuurlijk sportief mee. Leuker kunnen we het niet maken, samen wel gezelliger.
Toen ik vanochtend weer Teun zijn boterhammen aan het smeren was en een poging deed om nog minder halvarine dan gisteren te gebruiken las ik het bericht van een ernstig ongeval op de structuurweg. Het bericht kwam aan als een mokerslag. Beide inzittenden hadden het niet overleefd. Ik dacht meteen aan de families en vrienden die dit verschrikkelijk nieuws hebben gekregen. Zij moeten dierbaren missen terwijl ik me druk maak over het missen van feestjes en concerten tijdens deze pandemie en het missen van lekker eten. Ik zal vast niet de enige zijn die de laatste tijd de behoefte voelt om vaak hardop te benoemen wat ik allemaal wel niet mis. Als dat gespreksonderwerp eenmaal is geïntroduceerd vult iedereen maar wat graag aan. Huidhonger, want we missen knuffels. En dan de terrassendiscussie, wel of niet de terrassen open want we missen het zo om op onze wenken bediend te worden. Maar wat nou als je iemand moet missen die je eigenlijk niet missen kan....
Ik open het kuipje roomboter en smeer een dikke laag met extra liefde op de boterham van Teun. Rond, gezond en een ontzettende mopperkont, maar ik heb hem nog. Vandaag heeft dankbaarheid de overhand. Ik ben dankbaar dat ik mijn geliefden nog heb. En morgen ga ik opnieuw proberen om samen met Teun op ons eten te letten zodat we extra lang en dankbaar bij elkaar kunnen blijven.
 |
