Gouden speld NJBB voor Toon van Alebeek
Na een lange periode waar voetbal dè sport was waarmee Toon bezig was, werd hij door een onherstelbare blessure gedwongen om uit te zien naar een nieuwe hobby. Aangezien er meerdere familieleden (ooms, tantes en een paar neven) druk waren met Petanque, besloot hij zich aan te sluiten en te kijken waar dit spelletje naar toe kon leiden.
In het begin wat losse toernooien, maar snel gegrepen door het spel, was deelname aan Nationale toernooien en kampioenschappen een feit. Al in het eerste jaar vertegenwoordigde Toon de nationale driekleur op de INSPT, samen met Oom Christ en Jolanda Visser-Verbruggen. De INSPT betrof een jaarlijks landentoernooi dat naast gezelligheid ook veel sportieve uitdagingen met zich meebracht. In 1985 won Toon, samen met broer Hans en neef Ad Wagenaars, de “Boule D’Or” wat recht gaf om deel te nemen aan het WK, gehouden in Rotterdam.
In de beginjaren kwam Toon als speler in contact met de NJBB. Met de CIOS opleiding als achtergrond leidde een en ander tot het opzetten van de eerste trainersopleiding. Samen met Paul
Eijkelenborg en Harko Verhagen, met ondersteuning van het NOC*NSF, kwam de PTA opleiding tot stand. In de jaren 80 druk met boulen, les geven en vooral genieten van de wekelijkse trainingen en toernooien. Op sportief gebied zijn het de vele deelnames aan de INSPT en een 5-tal WK’s de hoogtepunten. Het WK samen met Jan Doreleijers en Wil Voets was bijzonder door het feit dat er als “underdog” goed werd gepresteerd. De WK’s met Patrick Tuaux en neef Marty van Nunen, een hecht vriendenteam, roepen vele mooie herinneringen op.
Als coach begon de carrière met het coachen op het allereerste jeugd WK dat gehouden werd in Hasselt. Het Nederlandse jeugdteam bestond uit 3 neven die de nationale titel hadden behaald. Het
coachen op het allereerste WK voor vrouwen, in Mallorca, spreekt ook tot de verbeelding. Samen met Tante Joke van Nunen en Brigit Schouten.
In de vele jaren die daarop volgden zijn er meer dan 50 WK’s en EK’s bezocht. Voornamelijk als coach en soms als “chef de mission”. De meest aansprekende kampioenschappen, om uiteenlopende redenen, betreffen WK La Reunion, meerdere WK’s te Thailand, WK China, Turkije, Madagascar, Senegal en Cambodja. Naast deze verdere reizen zijn er veel Europese landen bezocht voor zowel WK’s als EK’s. Het coachen betrof vrouwen, heren, jeugd en beloften selecties.
Als bondscoach heeft Toon vele teams samengesteld, met wisselend succes. Toon ervaarde het bondscoachschap als een grote eer en verantwoordelijkheid. De assistentie van de onlangs overleden vriend Jac Machielsen maakten dat het bondscoachschap lang heeft mogen duren. Het selecteren van en werken met spelers is leuk, maar tegelijkertijd was het de taak van de bondscoach ook om spelers “af te wijzen”. Soms een lastige taak, zeker als spelers het verdienden om geselecteerd te worden maar de concurrentie groot was.
Naast alle beslommeringen met de NJBB heeft Toon in de loop der jaren de petanque sport met plezier “gediend”. Bemoeienissen met de oprichting van Wij Liggen en JBV De Walnoot in Boxtel, de
PPB, Petanque Promotie Brabant in de beginjaren samen met Jan van de Konijnenberg, tot het jaarlijks Petanque festijn Schijndel aan Zee en de samenwerking met TV Schijndel tijdens het EK in
’s Hertogenbosch in 2022. Te veel om op te noemen. Het samenwerken met spelers en speelsters heeft altijd voorop gestaan. Dat de vele petanque activiteiten uiteindelijk hebben geleid tot een gouden bondsspeld wordt door Toon ervaren als een compliment maar zeker niet als een doel. De speld zou eigenlijk met zijn vrouw Annemarie en de kinderen Eva en Sira gedeeld moeten worden. Zij hebben tenslotte vele malen de aanwezigheid van manlief en vader moeten ontberen. (bron foto's: Toon van Alebeek)
 |
 |
 |
 |
 |
 |
