
Schijndel - Cabaretier, musicalschrijver en vertaler Seth Gaaikema is afgelopen dinsdag onverwachts overleden aan hartfalen, dat bracht zijn secretariaat naar buiten. Gaaikema wordt aanstaande maandag begraven in Amsterdam. Voor de begrafenis zal een herdenkingsdienst plaatsvinden. De dienst vindt plaats in de Westerkerk. Daarna zal het lichaam van Gaaikema met een boot via de Prinsengracht naar begraafplaats Zorgvlied gaan. Zorgvlied is een begraafplaats waar veel bekende Nederlanders en artiesten hun laatste rustplaats vinden. Aansluitend is er een condoleancebijeenkomst in het Nieuwe de la Mar Theater. Gaaikema was woonachtig in Schijndel. Hij werd 75 jaar.
De allerlaatste show op 5 januari van dit jaar werd afgelast omdat de cabaretier te ziek was om op te treden. De toen nog 74-jarige Schijndelaar zou zijn afscheidsshow houden in de Stadsschouwburg van Groningen. Op 19 januari kon Seth Gaaikema alsnog afscheid nemen van het podium. Met zijn show 'Wat ik nog graag zou willen!' nam Gaaikema definitief afscheid van zijn beroep als cabaretier. Gaaikema stond bijna 55 jaar op de planken en vond het toen mooi geweest. Dit afsluitende theaterstuk was zijn 26e show. Op televisie bereikte de Schijndelaar in de jaren tachtig en negentig miljoenen mensen met zijn oudejaarsconferences. Ook schreef Gaaikema jaren lang teksten voor Wim Kan. In februari 2013 sprak Gaaikema bij Koffietijd over deze laatste show.
Biografie
Gaaikema werd geboren als zoon van twee doopsgezinde predikanten. Na een studie Nederlandse Taal- en Letterkunde, waarin hij de doctorandustitel behaalde, begon hij teksten te schrijven, onder meer voor Wim Kan. Zijn eerste eigen optreden als cabaretier was in 1967. Aanvankelijk trad hij op met een gezelschap, later maakte hij solo-voorstellingen.
In 1969 maakte Gaaikema zijn eerste oudejaarsavondprogramma, 'Heer ik kom hier om te twijfelen'. Zijn doorbraak als cabaretier beleefde hij echter een jaar later, toen hij met de oudejaarsconference 'Tien Miljoen Geboden' de tien geboden van Mozes toetst aan de maatschappij van de jaren zeventig. In de jaren tachtig maakte hij oudejaarsconferences voor Veronica. Ook in de jaren negentig maakte hij enkele oudejaarsconferences. Gaaikema blonk vooral uit in woordspelingen. Door sommigen werd dit echter als oubollig ervaren, mede door het veelvuldig gebruik. Ondanks zijn grote productiviteit kreeg Gaaikema daardoor veel kritiek te verduren, zowel van critici als van collega-cabaretiers.
Teksten schrijven ging Gaaikema goed af. Voor zijn teksten kreeg hij verschillende onderscheidingen. Aanvankelijk schreef hij voor Wim Kan, en sinds 1956 schreef en vertaalde hij ook teksten voor musicals. Dit begon toen de directeur van het Nieuwe de la Mar Theater hem vroeg om de liedjes in de musical My Fair Lady te vertalen. Daarna volgden Oliver, Kiss Me Kate, Driestuiversopera, Les Misérables, The Phantom of the Opera, Evita, Miss Saigon, Chicago en de operette La Vie Parisienne.
Hij schreef verder musicals als Swingpop, Publiek, Grace, Kuifje: De Zonnetempel, Catharine en Adam en Eva (Duitsland).