Schijndel - Compleet uitgewoond kwam Maikel Smits aan de finish van de vierde etappe van de Dakar Rally. De 330 kilometer lange lus bij San Juan de Marcona had zijn tol geëist. “Het was loei- en loeizwaar. Ik heb echt niets cadeau gekregen vandaag.” De etappe begon met een massastart op het strand, waarbij de motoren in rijen van vijftien tegelijk startten. Smits besloot het rustig aan te doen. “Ik ben in de achterste helft van mijn groep gaan zitten. Het ging zó hard. Ik vond het te gevaarlijk.” Het nadeel van die strategie was dat hij de eerstvolgende 120 kilometer in het stof zat van de rijders voor hem. “Dat eerste stuk was bloedlink. Het was supersnel, met alleen maar stof.”
Ruimte om even bij te komen was er niet. Dat snelle stuk bleek slechts het voorgerecht voor de rest: 100 kilometer duinen. “Ontzettend zwaar”, vond Smits. “Ze waren zo zacht, dat ik elke keer tot het balhoofd met mijn voorwiel in het zand zakte. Op een gegeven moment was ik zo kapot dat ik even ben gestopt om op adem te komen en een gelletje te pakken. Veel tijd heb ik niet verloren, want even later kwam ik het groepje waar ik eerder bij zat weer tegen.”
Het laatste deel van de etappe was weer snel, maar wel met overal gaten en kuilen. “Ik heb de proef heel rustig uitgereden. Al had ik gewild, harder kon ik niet. Fysiek heb ik een jas uitgedaan vandaag.” Desondanks kwam Smits met een keurige 38ste tijd aan de finish. In het klassement staat hij na vier etappes 36ste.