Reem Groot gaat boek uitbrengen over voormalig Schijndels vliegveld – heeft u nog informatie?
Schijndel - Ruim tien jaar, namelijk sinds 2005 is de Schijndelse fotograaf en schrijver Reem Groot (1968) al met een uitgebreid onderzoek bezig over de voormalige vliegbasis van de Royal Air Force, B.85 te Schijndel en volgt hij ook nauwlettend al het nieuws wat daarover naar buiten komt. Zoals het boek van Schijndelaar Theo Janssen 'B.85 Schijndel Het vliegveld van Schijndel' dat in 2012 verscheen. En over het nieuws dat Schijndel nu haar eerste speelmonument gaat krijgen die de naam ‘Spitfire’ gaat dragen. Aan de bouw van de tijdelijke vliegveldbasis B.52 werd eind 1944 begonnen en het was kort operationeel namelijk van 6 februari 1945 tot 20 april 1945. Uiteindelijk wil Groot met zijn project, in 2020, precies 75 jaar na dato, een boek uitbrengen over het vliegveld waarin hij de sfeer over en op dit vliegveld wil vastleggen. Vergaarde geschiedkundige informatie gaat hij via de Koninklijke Luchtmacht en de Studiegroep Luchtoorlog (SGLO) nog na laten kijken. Mocht u nog verhalen of fotomateriaal hebben over vliegbasis B.85 dan zijn deze van harte welkom en wie weet wordt uw bijdrage wel in het boek verwerkt. TVSchijndel vroeg Reem Groot naar de stand van zaken bij de totstandkoming van zijn boek en wat achtergrondinformatie. Verhalen uit eerste hand
Reem Groot: "Eigenlijk had ik al rond 1995 een begin moeten maken met dit onderzoek. De personen met verhalen uit de eerste hand is de laatste jaren helaas flink gekrompen. Vaak zijn zij op de dag van vandaag al op hoogbejaarde leeftijd. Gelukkig en daar ben ik erg dankbaar voor, heb ik nog een aantal piloten, medewerkers en burgers kunnen interviewen voor het project over B.85. Dat viel soms niet mee omdat sommige verhalen elkaar tegenspraken. Maar via (oude) dagboeken, officiële verslagen van de R.A.F. en inzage in overige documenten kom je toch een heel eind. Dat ik later ben begonnen is ook te wijten aan het gemak van internet. Daardoor zijn tegenwoordig contacten veel gemakkelijker gelegd."
R.A.F. piloot Ray Racy
Groot vervolgt: "Maar ik heb ook een aantal jaren met voormalig R.A.F. piloot Ray Racy uit Bristol brieven geschreven en hem thuis in Engeland bezocht. Uit dit contact ontstond een mooie vriendschap. Ray vloog maar een maand vanaf B.85 Schijndel voor het 74e Tiger squadron, alvorens hij een noodlanding moest maken in de buurt van Meppel op 5 april 1945. Toen is hij door de Duitsers krijgsgevangen gemaakt en heeft in colonne met andere krijgsgevangenen een lange tocht door Duitsland moeten maken. Dat ging te voet en per trein en was zeer risicovol. Vaak zijn ze onderweg beschoten door 'friendly fire' van eigen Spitfire's, die dergelijke colonnes vaak zagen als vijandelijke Duitse konvooien. Gelukkig is het voor Ray goed afgelopen. Uiteindelijk hebben de Duitse bewakers zich over gegeven aan de groep geallieerde piloten en hun wapens aan hen overgedragen. Het nieuws had hen bereikt dat Duitsland zich over had gegeven aan de bevrijders. Ray Racy en zijn 'collega's' hadden op dat moment het krijgsgevangenkamp nog niet bereikt. Een vreemd en absurd verhaal met vele gebeurtenissen, die Racy gelukkig zelf heeft opgeschreven. Ter zijner tijd wil ik zijn verhaal in het boek gaan publiceren. Helaas is Ray in november 2014 op 92 jarige leeftijd overleden."
Diverse nationaliteit in squadrons
Volgens Groot waren de squadrons zeer divers qua nationaliteit: voornamelijk Noors, Frans, Nederlands en Brits, maar binnen die squadrons vlogen er ook Canadezen, Australiërs, Belgen, Denen en Polen vanaf B.85 Schijndel. Er werden 2 groepen van squadrons gestationeerd met in totaal zo'n 160 à 180 vliegtuigen. Geopereerd werd er alleen met de Spitfire. Bevoorrading werd gedaan, (alsmede piloot en ambulancetransfers), met de C-47 Skytrain (militaire versie van de DC-3 Dakota). Ook waren er kleine, lichte, Auster AOP verkennings- en verbindingsvliegtuigen actief vanaf B.85.
Research
"Naast interviews en fotomateriaal heb ik in mijn collectie een groot aantal vaak gepubliceerde (dag)boeken waar ik informatie uit heb kunnen halen", aldus Reem Groot. "Hierbij sluit ik af met een stukje uit het Frans vertaalde 'Silence, On Vole' van het 'Free French' R.A.F. squadron 345 'Berry', geschreven in 1945. Het gaat over hun eerste ervaringen te Schijndel".
Silence, On Vole 1945
De eerste 12 Spitfire's van het R.A.F. 345e kwamen op dinsdag 6 februari omstreeks 12.00 uur aan op het nieuwe vliegveld B.85 Schijndel. We waren met ons squadron die morgen vertrokken vanuit Antwerpen-Deurne, B.70 en kwamen zojuist terug van een bombardements-missie.
Schijndel, voorzien van een mooi, typisch Nederlands landschap, had in de volksmond echter een vreemde bijnaam. 'Merdre Ranjesee', wat zoiets betekende als 'In den boeren stront'. Die naam was kennelijk bedacht vanwege de natte, moerasachtige grond op en rondom het vliegveld. Onze Wing-Commander vond de naam geen goed voorteken en gaf de voorkeur toch aan B.85 Schijndel. Het is in ieder geval een feit dat de ontwerper/ bedenker van dit vliegveld wel hield van enige uitdaging. De start/ landingsbaan met een breedte van zo'n 40 meter stond grotendeels onder een laag van troebel water. Tijdens de landing was het de kunst voor de piloten om ergens in dat poepkleurige zwembad het verharde gedeelte te vinden. Zonder hier vanaf te schieten. De drijfzandachtige modder naast de baan zorgde dan ook voor veel ongemak. Menige Spitfire die hierin terecht kwam, raakte beschadigd. Maar met enige oefening kregen we routine in dit soort landingen.
Over de accommodatie was ook goed nagedacht. De verblijven voor de piloten waren erop gericht om de 'teamspirit' binnen korte tijd te verhogen. Werd 'Aspirant 'R' om 05.00 uur in onze hut gewekt om klaar te staan voor actie; deelde iedereen de 'vreugde' van het vroege opstaan. En wanneer, rond middernacht Kapitein 'L', na flink doorzakken, kruipend de hut binnenkwam, schrok iedereen weer wakker om hem vervolgens een fijne nachtrust met prettige dromen toe te kunnen wensen. De ligging van B.85 was wel erg rustig. De ruisende wind door dennenbomen en heide zorgden voor gemoedsrust van de geest. Ver weg van alle drukte en herrie aan het front. Een grote vlakte met aan de horizon slechts een oude windmolen.
Onze geestelijke en lichamelijke fitheid werd op deze plek beter en beter. Zeker na alle drukte uit 'slechte plekken' zoals Brussel en Antwerpen, waar iedereen zo'n beetje zijn eigen gang ging. Daar was weinig ruimte voor verbroedering door alle afleiding van het 'stadsleven'. Er was echter een groep van 'rebellen' binnen het squadron, dat een keer van vliegbasis B.85 naar Eindhoven is gegaan om hun vertier te vinden in de kroegen en bordelen. Maar na terugkomst van hun 'expeditie' zijn zij door de Commandant op het matje geroepen om vervolgens weer terug te keren op het rechter pad. De enige andere poging om op de basis een feestje te organiseren werd grotendeels door onze 'Groupy' (Wing-Commander) geregisseerd. Hij had hierbij zeer strenge eisen gesteld aan het selecteren van het 'vrouwelijke element' voor de feestavond. Hij wilde graag voorkomen dat er nòg meer boze echtgenoten van piloten met gebroken trouwbeloften zouden worden gecreëerd. Al met al werd het toch nog een erg gezellige avond in gezelschap van mooie Schijndelse boerinnen.
Contact met auteur
Mocht u nog verhalen of fotomateriaal hebben over vliegbasis B.85, alle informatie is welkom bij Reem Groot, te bereiken via telefoonnummer: 06-48521264 of email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
