Schijndel - Vanaf vandaag is het indrukwekkende boek 'Granaatweken Schijndel 1944' op verzoek van vele belangstellenden bijgedrukt en weer te koop. Het boek, in kleur en rijk voorzien van authentieke foto's, is voor kostprijs € 19,95 verkrijgbaar bij de Bruna, de VVV en bij de uitgever Hout-doe. Hopende op vrede wereldwijd maar ook in eigen kring bood Louis van Dijk mede namens de overleden Ben Peters in 2004 het boekwerk aan de toekomst aan. Een treffendere wens kunnen we elkaar anno 2015 niet wensen.
In het boek zijn door Louis van Dijk en Ben Peters passages uit 18 dagboeken door Schijndelaren geschreven, ten tijde van de granaatweken in het najaar van 1944, verwerkt en voorzien van sprekend beeldmateriaal. Voor mensen van buiten Schijndel is het boek ook in de webwinkel www.hout-doe.nl te bestellen.
18 dagboeken en intens archiefwerk
Aan de bevrijding van Schijndel op 23 oktober 1944 gingen ruim 5 weken van ernstige oorlogshandelingen vooraf. De zgn. Granaatweken een ware nachtmerrie. Er vielen tientallen doden en honderden gewonden; veel woonhuizen en andere gebouwen werden vernield. Meerdere Schijndelaren hebben in die angstige dagen aangrijpende notities gemaakt, soms zelfs hele dagboeken geschreven. Uit deze gegevens is een zo volledig mogelijk chronologisch overzicht van deze 5 donkere Schijndelse weken gereconstrueerd. Waarheidsgetrouwer is het beeld van deze verschrikkelijke 5 weken niet te krijgen. Een herkenning voor diegene die de oorlog meemaakten en een tijdsbeeld voor de latere generaties. Samen bereikten de auteurs hun doel en slaagde ze erin op hun geheel eigen wijze dit jaren lang doodgezwegen stuk Schijndelse geschiedenis boven tafel te krijgen en vast te leggen voor de volgende generatie. 'Toekomst bestaat niet zonder verleden'
Enkele passage’s uit de dagboeken.
17 September 1944. ongeveer 12 uur, de lucht zwart van de parachutisten en vliegtuigen. De parachutisten landden bij de Eerdse bergen. Wij dachten bevrijd te zijn, maar de soldaten (Amerikanen en Engelsen) hadden de opdracht de corridor open te houden van Eindhoven via Veghel en Nijmegen naar Arnhem. Schijndel zat in de vuurlinie. Nadat de eerste granaten vielen met doden als gevolg, werd het oostelijk deel van de Hoofdstraat tot de Boxtelse weg ontruimd. Soms kwamen de Amerikanen weer tot Schijndel en dachten we dat we eindelijk ook bevrijd waren, maar de bevrijders vertrokken dan weer met veel Duitse krijgsgevangenen. Wij sliepen in de pekelbakken van de kelders. De pekelbakken waren leeg met stro gevuld en wat dekens.
Schijndel Zaterdag 21 oktober - Dagboek van Harrie Bolsius. Een vreselijke nacht gehad. Vooral tussen 2 en 4 uur. Een trommelvuur en inslaande granaten. Het huis siddert en dreunt bij het oorverdovend, donderend geraas. We staan werkelijk doodsangsten uit. In alle huizen om ons heen voltreffers, bij ons in een zitkamer en de garage. Ook weer enige doden onder de mensen die niet in kelders slapen en talrijke gewonden.
Schijndel Zondag 22 oktober - Dagboek van Tjeu van Oorschot. Dit is de meest trieste zondag van mijn leven. Wat wij deze nacht meemaken is niet onder woorden te brengen. Van heel dichtbij komt het vuur. Het afschieten van de projectielen is duidelijk te horen en de inslagen die meteen daarop volgen hebben een regelmaat alsof alle kanonnen van de wereld het op Schijndel gemunt hebben. De grond schud en dreunt, zand en brokken steen vliegen naar binnen. Zal dit ons graf worden of zullen we nog leven als dit voorbij is. Dan horen wij het geratel van boerenkarren over de weg en daartussendoor het geknetter van geweervuur. Het is nu een aanhoudende stroom van terugtrekkende Duitsers en ook de helse artillerie verstomt. Buiten is niets te zien dan een lichtgroen gekleurde mist, die met de nacht de verwoestingen aan ons oog onttrekt, terwijl het wolkendek fel verlicht wordt met ontelbare zoeklichten. Tegen 6 uur begint het weer en het lijkt nog erger dan tevoren. We krimpen ineen van angst, we willen weg; het is niet meer uit te houden. Maar langzaam worden wij door angst en ontzetting als verdoofd.